Lemalar lugatli açıklamalı

BİRİNCİ LEM’A: Hz. Yunus’un (a.s.) kıssası anlatılarak, her insanın dünya ve âhiret hayatı için nefsiyle karşı karşıya kaldığı mücâdeleyi açıklar.

İKİNCİ LEM’A: Hz. Eyyûb’un (a.s.) duasını anlatan âyet-i kerimenin bir tefsiri olup, musibet ve hastalıklara karşı sabrın önemini açıklar, asıl musîbetin küfür ve sapıklık olduğunu ispat eder.

ÜÇÜNCÜ LEM’A: Bekà için yaratılan ve bekàya aşık olan insan ruhunun, Cenâb-ı Hakka karşı hakikî görevini bilmekle, hem dünyada, hem de ebedî hayatında huzur ve saadeti kazanacağını açıklayan bir tefsirdir.

DÖRDÜNCÜ LEM’A: Ehl-i Sünnet ve Cemaat ile ehl-i Şia olan Alevîler arasındaki meselelerin hakikatini açıklar.

BEŞİNCİ LEM’A: On Birinci Lem’aya dahil edilmiş olduğundan ayrıca te’lif edilmemiştir

ALTINCI LEM’A: Yirmi Dokuzuncu Lem’ada Arapça olarak telif edilmiş olup, bu Lem’a boş kalmıştır

YEDİNCİ LEM’A: Fetih Sûresinin son üç âyetinin bir tefsiri olup, Kur’ân’ın mu’cizeliğini gösterir şekilde, geleceğe dair verdiği haberleri anlatır

SEKİZİNCİ LEM’A: Hûd Sûresi 105. ve 112. âyetlerinin tefsiri mâhiyetinde olan bu risâle, Gavs-ı Âzam Abdülkadir Geylanî’nin kerâmet-i gaybiyesiyle Kur’ân’ın esrârına âit olan Risale-i Nur’un makbuliyetini gösterir ve bu zamanın Kur’ân hizmetkârlarına işaretle beraber onların mânevî güçlerini ve şevklerini artıran, sıkıntılarını gideren lem’adır.

DOKUZUNCU LEM’A: Üç önemli sorunun cevabında ruha ait bir meseleyi, ilm-i cifirle ilgili açıklamaların yalnız bir işaretle bırakılmasının hikmetini ve Vahdetü’l-Vücud meselesini açıklar ve ispat eder.

ONUNCU LEM’A: Kur’ân hizmetinde bulunan Nur talebelerinin yanlış ve hatâlarına mukabil yedikleri şefkat tokatlarını anlatır.

ON BİRİNCİ LEM’A: Sünnet-i Seniyenin ve ona uymanın önemini anlatır.

ON İKİNCİ LEM’A: İlim adamları tarafından eleştirilen, astronomi ile ilgili bazı âyetler tefsir edilir.

ON ÜÇÜNCÜ LEM’A: Şeytanların ve çirkinliklerin kâinatta yaratılmasının hikmetini ve şeytana karşı Allah’a sığınmanın önemini tefsir eden bir risâledir.

ON DÖRDÜNCÜ LEM’A: Birinci Makamında “dünyanın öküz ile balık üzerinde olduğuna” dair hadislerin mâhiyet ve hakiki anlamları, İkinci Makamında ise Bismillâhirrahmânirrahîm’in altı sırrı açıklanır.

ON BEŞİNCİ LEM’A: Risâle-i Nur Külliyatından Sözler, Mektubât, Lem’âlar’ın On Dördüncü Lem’asına kadar olan kısmın fihristesi olup, her eserin sonunda derç edilmiştir.

ON ALTINCI LEM’A: Bazı önemli meselelere dair suallerin cevaplarıdır.

Birincisi: Ramazanda beklenen mânevî fetihlere engel olan sebebin îzâhı.

İkinci Meraklı Sual: Kendine zulmedenlere bile taraftarlık göstermenin sebebi.

Üçüncü Meraklı Sual: Savaş aleyhinde bulunma gerekçesinin îzâhı.

Dördüncü Meraklı Sual: Nur hizmetinde neden ihtiyat tavsiye ediliyor?

Hatime: Sakal-ı şerifle ilgili bir açıklama.

Birincisi: Mülhitlerin tenkit ettiği “Güneşin çamurlu bir çeşmede batması” âyetinin açıklaması

İkincisi: Zülkarneyn Seddinin nerede olduğu.

Üçüncüsü: Hz. İsa’nın ahirzamanda gelip, Deccalı öldüreceğinin îzâhı

İkinci Sualiniz: Sedd-i Zülkarneyn nerede, Ye’cüc Me’cüc kimlerdir?

Üçüncü Sualiniz: Hz. İsa’nın inmesiyle ilgili açıklama

ON YEDİNCİ LEM’A: Notalar sûretinde yazılmış çeşitli konuları içeren bir Risâledir. Ele alınan konulardan bazıları şunlardır: İnsanın mahiyeti ve dünyaya ait şeylerin kaybolmasına üzülmenin yetersizliği, Allah’tan başkasını büyük görmeme, dünyanın geçiciliği ve ömrün faniliği, haşirde insanın cismiyle tekrar dirileceği, Avrupa medeniyeti ve fenleri, insanın kıymeti ve buna bağlı olarak kâfirlerin çokluğunun önemsizliği, v.s.

ON SEKİZİNCİ LEM’A: Gizli kalmış mühim bir Peygamber (a.s.m.) mu’cizesini açıklayan ve evliyânın kerametlerinin hak olduğuna kesin bir delil teşkil eden Hz. Ali’nin (r.a.) gaybî bir kerametini açıklayan Birinci Keramet-i Aleviye Risâlesi isminde bir lem’adır.

ON DOKUZUNCU LEM’A: İsraftan men edip, iktisat ve kanaati emreden âyetleri tefsir eden İktisat Risâlesidir.

YİRMİNCİ LEM’A: İslâmiyette ihlâsın en mühim bir esas olduğunun sırlarını anlatır.

YİRMİ BİRİNCİ LEM’A: İhlâs Hakkındadır. Hayırlı amellerde ve özellikle uhrevî hizmetlerde muvaffak olmanın sırlarını açıklar.

YİRMİ İKİNCİ LEM’A: Risâle-i Nur ve hizmeti üzerine yöneltilen bir kısım suallerin cevabıdır.

YİRMİ ÜÇÜNCÜ LEM’A: Her şeyin Allah tarafından yaratıldığını, ikna edici delillerle anlatan Tabiat Risâlesidir.

YİRMİ DÖRDÜNCÜ LEM’A: Tesettür (örtünme) Hakkındadır. Tesettür Risâlesi olup, Kur’ân’ın tesettürü emreden hükümlerini açıklayan bir tefsirdir. Tesettürün insan yaratılışına da son derece uygun olduğunu, kadın fıtratının tesettürü gerektirdiğini, hem âile, hem cemiyet saadetinin bozulmasında tesettürsüzlüğün ne kadar büyük rol oynadığını açıklar.

Birinci Hikmet: Tesettürün kadınlar için doğuştan gelen bir özellik olduğu ispat e-dilir..

İkinci Hikmet: Kadın-erkek arasındaki alâkanın ebedî olduğu ispat edilir.

Üçüncü Hikmet: Aile mutluluğu kadın-erkek arasındaki samimî saygı ve sevgi ile devâm eder.

Dördüncü Hikmet: Açık saçıklık neslin çoğalması hikmetine terstir.

Birinci Nükte: Risâle-i Nurun bir esası şefkattir. Kadınların şefkat kahramanı olması ile Nur’a ilgileri daha çok artar.

İkinci Nükte: Aile hayatından gelen şikâyetlerin sebebi.

Üçüncü Nükte: Meşrû daire dışındaki zevklerin zahmeti ve elemi daha çoktur.

YİRMİ BEŞİNCİ LEM’A: Hastalar Risalesidir. Ehl-i imâna gelen musibetlerin aslında birer musibet olmadığını, belki Cenâb-ı Hakkın bir hatırlatması ve şefkatli bir iltifatı olduğunu gösteren, şifâ hakkındaki âyetlerin bir tefsiridir.

YİRMİ ALTINCI LEM’A: İhtiyarlar Risâlesi. Cemiyetin ve insan hayatının önemli bir kısmını teşkil eden ihtiyarlar ve ihtiyarlık hakkında çok lüzumlu ve güzel tesellileri ifade eden âyetlerin bir tefsiridir.

YİRMİ YEDİNCİ LEM’A: Eskişehir Mahkemesi müdafaası olup, Tarihçe-i Hayat’ta neşredildiğinden buraya yazılmamıştır.

YİRMİ SEKİZİNCİ LEM’A:

Eskişehir hapishanesinin hatırası olup Yirmi Sekiz Nüktedir.

YİRMİ DOKUZUNCU LEM’A: Arapça olarak yazılan bu Risâle tevhid delillerini gösterir. İmana dair yüksek bir tefekkürnâmedir.

OTUZUNCU LEM’A: İsm-i Âzamın altı nüktesini altı isimle açıklar.

OTUZ BİRİNCİ LEM’A: Şuâlar’da neşredilen On Dördüncü Şua olup, Afyon Mahkemesi müdafâasıdır.

OTUZ İKİNCİ LEM’A: Risâle-i Nur’un çekirdeği hükmünde Lemeât adlı Risâle olup, Sözler mecmuasının sonunda yazılmıştır. Eski Said döneminin en son telifidir.

OTUZ ÜÇÜNCÜ LEM’A: Kur’ân ve Hz. Muhammed’in (a.s.m.) eşsiz duâsı Cev-şen’den ilhâmen kaleme alınan ve Cenâb-ı Hakk’ın varlığına, birliğine bütün varlık âlemini kuşatan bin bir Esmâ-i Hüsnâsına, âhiret âlemlerine işaret eden sayısız delil ve şahitleri gösteren bir Risâledir.